Melekler Şehri Şiiri - Emine Sipahi

Öylesine kırgınım ki dünyaya
Mutluluk payımı hep.. dağıttı başkalarına
Attı beni kapı arkalarına
Bir zamanlar ben bendim
Ya şimdi ki varolan kimin eseri

Öylesine yoruldum ki hayattan
Nefes alamıyorum çamura batmaktan
İsterdim ki güneş doğsa rahmet yağsa
Bir zamanlar ben bendim
Ya şimdi ki varolan kimin eseri
Kanatlarım yok anne uçamıyorum.

Artık gökyüzüne bakmıyorum
Yıldızları da saymıyorum
Bulutlar mı ,renklerini göremiyorum
Kanatlarım yok anne uçamıyorum.

Bahar mı geldi,çiçekler mi açtı
kokularını duyamıyorum.
Kilitledim.. tüm kapılarımı
Kanatlarım yok anne uçamıyorum.

Denizlere de küstüm, seyretmiyorum
Yalan yakamozlarınız , inanmıyorum.
Artık bana hep... karanlıksınız
Kanatlarım yok anne uçamıyorum.. uçamıyorum.

Gittin işte huzuru buldun mu?
Kuzularını unuttun mu?
Yok.. yok olmaz vefasız değilsin ki sen
Bir şey mi oldu diyorlar,
Özledim işte bir şey mi olması gerekiyor.
Kanatlarım yok anne uçamıyorum.

Nasılsın diye soranlara kızmıyorum
Nerden bilsinler ki seni özlediği mi
Özlemin içimi dağlarken gülemediği mi
Bir şey mi oldu diyorlar,
Özledim işte bir şey mi olması gerekiyor.
Kanatlarım yok anne uçamıyorum.

Nasılsın diye sen sormalısın
Ta..içten sevgiyle, gözlerime sen bakmalısın
İşte o zaman kelimelerin anlamları olurdu
Bir şey mi oldu diyorlar,
Özledim işte bir şey mi olması gerekiyor.
Kanatlarım yok anne uçamıyorum, uçamıyorum.

Bilmiyorum halin nicedir
Sabahın nasıl geçer... akşamın nasıl
Yoksa unuttun mu bizleri
Melekler şehrinden haber var mı?

Ne sesin duyulur ne kurduğun cümleler
Mezarında turuncu.. kelebekler
Melekler şehrinden haber var mı?

Çiçeklerin renk renk açmış
Yaptırdığın çanaklardan kuşlar su içmiş
Dışarısı böyleyken , içerisi nasıl?
Melekler şehrinden haber var mı?
Melekler... şehrinden haber var mı?