Ağaç kesen birini yakalamıştı korucu.
Onun boynundan kesti kellesini ama kaynatmadı.
Toprağa gömdü gübre olsun diye.
Bu kadar da samimiydi.
Fakat daha sonra bir fırtına koptu,
Göz gözü görmüyordu,
Kaç gün ve gece sürdü bilmem
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Periyle ilgili yorumun çok ilginç geldi. düşündürücü. özellikle baş kısmında anlaması olayından çok, programlanma olayı daha ilginç. sağolasın Ümran
ne kadar ilginç....
toplum da bir ormandı ya...
hani içinden yeşil ağaçları kesen, masum insanlara düşman ,bencil ve tehlikeli insanlar vardı ya...
hani korucu gibi ormanı koruyan,toplumsal savaş verebilen kişiler vardı ya...
peri,kötülüğe programlanmadığından anlayamazdı başta....
kutlarım akın...
ümran demircan
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta