Melekler Gibi Uyuyordu! Şiiri - Aynur Me ...

Korkuyor karanlıktan,
Ya benle uyuyacak ya da başında beklenecek,
O uyuyana dek,
Belki de özlemden bu adetler,
Ne çıkar dünyadaki hiçbir manzara,
Güzel değil ki onu seyretmekten,
Melekler gibi uyuyor.

Bir gece yatarken koynumda,
Hep sıçrıyor uykusunda,
Uyanıp uyanıp dokunuyor,
Öpüyor yanaklarımdan,
Biliyor ertesi gün,
Hatta daha ertesi ayrılık.

Koskoca bir hanım gibi vedalaşsa da,
Daha 11 yaşında.
Anne gerek,
Anne ile eğlenmesi,
Anne ile vakit geçirmesi gerek.
Her şey sadece iki gece bir güne sığıyor.
Uyuyacaksın,
Yatak sohbeti yapacaksın.
Kız ve erkek arkadaşları ile maceralarını anlatacak,
Yorum yapacak ve uzaktan da olsa,
Hata yapmasını engelleyeceksin.

Gözleri kapalı ama dolu dolu sanki uyurken bile.
Nasılda tutuyor elimi kaçacakmışım gibi,
Ah Be Uğurcan bitsin artık bu hasret,
Bitsin şu sınavda birleşsin artık evler.
Kardeşin çekti senin sınav telaşını en çok.
En büyük fedakarlığı yaptı beni sana bırakarak.
Hakkı var üstünde,
Onun için aç gözünü,aç da çalış ve ne kendini,
Ne bizi ne de yarın ne olacağını bilmediğimiz bir yaşamda,
Koskoca bir yılı annesiz geçiren bu kardeşini mahçup etme.

Kazan güzel bir yeri ki iyileşsin gönül yaramız.
Dinsin göz yaşımız.
Değdi diyelim her şeye,
Değdi diyelim,
Uykusunda annesini gören,
Ve ayrılacağı için belki de sabah olmasını istemeyen,
Melekler gibi güzel uyuyan,
Yavrumun da yüzü gülsin.

Bitaneciğime
Hasretle.
12/03/2011