Melekler Dünyası Ve Sen

Birgece ansızın bir öpücük hissderdim yüzümde
Rüyada sanardım kendimi gecenin azgın saatlerinde
Oysa hangi rüya o öpücük kadar tatlı olabilirdi
Cennet'ten bir dokunuştu sanki, parlatırdı yüzümü

Aglardım, bazı geceler hiç durmadan aglardım
Gözyaşlarım sel olur dökülürdü hüzün denizine
Hıçkırıklarım duyulmaz, agladıgımı kimse bilmez sanardım
Meger hiç yalnız degilmişim, hep bir melek varmış başucumda

Agladıgımda gözyaşlarımı silen
Kulagıma sessiz bir fısıltıyla,tek olmadıgımı anlatan
Uçurumun kenarındayken bile, benden önce atlayan
Oydu aşkımdı o benim gül yüzlü melegimdi

Bazen bir rüzgar olurdu eserdi delicesine
Alıp götürürdü uçsuz bucaksız hayallere
Onunla mutluyum ben yalan dünyada
O gül ben ise bülbül nasıl yaşarım onsuz

Şöyle göz altından bir bakıyorum dünyaya
İkiyüzlüler sarmış sömürüyor sevgiyi
Kilitledim kalbimi,mutlulugumuzu görmesinler
Onlarki mutsuzluk rüzgarları,alıp götürürler yarınlarımı

Yarım kalırım yarım dünyamda
Onsuz, mutsuzluga çıkar her kapım
O ki gözümün nazlı çiçegi,gönlümün efsanesi
Onunla yaşarım ben, alırsanız yaşayan bir ölüyüm ben

Seni mısralarlada anlatamam
Bambaşka bir duygu bu,efsanesin mısralara sıgmazsın
Sen dünyalara sıgmazsın,dünya önünde egilse yetmez
Tek düşüncem, tek düşüncem sevdigim ya ölünce sevemezsem seni