Gafil olma kendinden unutma ki insansın,
Eşref-i Mahlûk ol ki, Melekler de kıskansın.
Dön yönünü Allah’a nurlansın o mah yüzün,
Yak özünü Hak için hayvan nefsin uslansın!
Eşref-i Mahlûk ol ki, Melekler de kıskansın.
İnsan, insan sevmeyip; oluyorsa uşağı,
Aklı, fikri boş ise hayvandan da aşağı…
Eğer güven vermezse eli, dili, kuşağı
Elde kusur arama, önce nefsin utansın!
Eşref-i Mahlûk ol ki, Melekler de kıskansın.
Yaratılış gayesi ne diye fikir eyle,
Yaratan’a inanıp dilinle zikir eyle!
Aldığın her nefese kalbinle şükür eyle,
Sapmasın başka yöne özün Hakk’a yaslansın,
Eşref-i Mahlûk ol ki, Melekler de kıskansın.
Hak yolunda adımı edep bilmek, ar bilmek,
Hak aşkının tadını kazanç bilmek, kâr bilmek,
Kalpte Allah adını can özüne yar bilmek,
Sende topla hepsini yine nefsin kazansın!
Eşref-i Mahlûk ol ki, Melekler de kıskansın.
Şahan der ki ey nefsim, özün hep amil olsun,
Yaratan’ın emrine ruhun hep şamil olsun…
Fıtratın edeb üzre, İnsan-ı Kâmil olsun,
Bihabersen bunlardan; ne fark eder, hayvansın!
Eşref-i Mahlûk ol ki, Melekler de kıskansın.
Kayıt Tarihi : 2.10.2015 01:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)