Gelirken dünyaya uzanan eller önünde,
Aklımda ruhumun kalbi bulutlar içinde,
Işığa atılmış bir ok gibi doğum geçince,
Yere inene kadardır şu ömür derdince.
Sonradan düşen melekler şehrinde,
Ölümsüz ruhlar da alamaz dünyayı içine,
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta