Melekler Bile Kıskanıyor

deniz kokan gözlerin, geceyi yarıp deliyor
gecenin mateminde çığlıkların duyuluyor
sesinin büyüsüyle melekler gökten iniyor
bir melek var ki tapınağında esaretin oluyor

öyle derin ki bakışların yürek dayanmıyor
maviliğinde gözlerinin geceler aydınlanıyor
sisli puslu sokaklar kasvetinden sıyrılıyor
ah o gözlerin tanrı huzurunda tövbeler bozduruyor

sesin duyduğum en güzel ilahileri çağrıştırıyor
bir annenin yavrusuna söylediği ninni gibi huzur veriyor
melekler bile sesini, güzelliğini kıskanıyor
gözlerin nur sanki lambalar sönük kalıyor
bir tek senin ışığın gece de yıldız gibi parlıyor

ellerim göğe her defasında senin için yöneliyor
sen uyurken üzerini meleğin kanatlarıyla örtüyor
dilimde duamsın her solukta yalvarışımsın
onu korumama izin vermelisin tanrım
koruyucu melekler vardır ya gökten yeryüzüne inen,
işte o omzundaki meleğinim ben
gördüğüm en deli mavi gözlerde, gözümün nurundan bir ışık gördüm
o ışık etrafında dönüp duruyorum…