MELEKLER BAŞKA SEVER 9.BÖLÜM
Enise şikayetci olup olmamakta kararsızdı. Babamlardan çekiniyordu. Mehmet ve Ahmet şikayetçi olması için israr ediyorlardı. ama Enise yok diyordu. Ben ve Eylül cok kızıyorduk ama nafile Enise yok diyordu. Ahmetle Mehmet beraber çıkıp gittiler. Eniseye 'şu olayı baştan anlat bakalım' dedim. Eniseden bu zamana kadar hiç almadığım bir tepki aldım.
- Yeter ya yeter, gelme üstüme artık, anlattıkça kötü oluyorum. hem bu benim sorunum anladın mı? diye bağırdı bana.
Ne diyeceğimi şaşırmıştım.
- Elinden gelse şimdi o hayvanı bana savunacaksın değil mi? dedim. Eylüle dönüp:
- ben gidiyorum, madem onun sorunuymuş, kendi halletsin, yorgunum yatacağım, dedim. Eylül bırakmam falan desede saatin geç olmasına aldırmadan çıktım evden. Durakta otobüs bekledim ama gelmedi. Geride gidemezdim, yoksa bu sinirle daha kötü kavga edebilirdik. Tam ben bunları düşünürken telefonum çaldı. Ahmet arıyordu. 'Enise nasıl' dedi. 'Ilgilenmiyorum artık. ne hali varsa görsün. eve dönüyorum ben' dedim. 'Bu saatte mi? hemde tek başına? bekle beni. geliyorum seni almaya' dedi. Yok demedim. Çünkü o beni aramasaydı ben arayacaktım onu. Gelip beni alması için. Canımdı o benim. Kalp kalbe karşı derler ya öyleydik biz. Ahmet üzgünse benimde kalbim kan ağlardı. Ben gülersem Ahmette güler mutlu olurdu. Bana hep derki: 'elini tuttuğum zaman yüreğini elime almış gibi oluyorum, sevdikçe sevesim geliyor, sen nefes aldıkça ben yaşadığımın farkına varıyorum'. Ahmet geçilmişti. Hava iyice kararmıştı, korkuyordum. Arabayla geldi ve bindim.
- Niye geciktin? korkmaya başlamıştım.
- Biraz işim vardı, dedi. Ee anlat ne olduda sinirlendin bu saatte düştün yollara.
Olayı anlattım. 'Onada hak ver hayatım, yaşadığı çok zor bir durum, psikolojisi bozulmuştur' diye beni sakinleştirmeye çalıştırdı. Birden eve dogru gitmediğimizi farkettim. Ahmete, 'nereye gidiyoruz bu yoldan eve gidilmez ki' dedim. 'Eve götürdüğümü kim söyledi ki, bugün tanışalı 1 ay oldu ama daha başbaşa kalamadık, konuşamadık, hem nasılsa bugün eylülde kalacaksın diye biliyorlar annenler' dedi. 'Ama hadi eylülü ararlarsa? ' dedim. 'Arasınlar eylül halledecek konuştum onunla' dedi. 'Siz varya ne fenasınız ya' dedim. Esentepe'ye gelmiştik. Esentepe Batmanın en güzel manzaralı yerlerindendir. Esentepe'den bakıldığında tüm Batman ayaklarının altındadır. Arabayı durdurdu. 'Çok değil mi burası? ' dedi. 'Evet çok severim burayı nerden aklına geldi buraya gelmek' dedim. 'Burasını bende severim, burdan batmanı seyretmek tüm yorgunluğumu alır. Hadi gel şuraya oturup manzarayı seyredelim' dedi. Arabadan indik, yere oturduk. Ilk defa bu kadar yakın hissettim kendimi ona karşı. Yan yana oturduk. Başımı omuzuna yasladım. 'Ee sen benim hakkimda herşeyi biliyorsun. birazda sen kendini anlat. aileni anlat.' dedim. 'Ne anlatayım gördüğünden ötesi yok, babamı ben 2. sınıfa giderken trafik kazasında kaybettim. Ben buraya okumaya geldim ve buraya yerleştim annem ve 2 abim Beşiri'de (batmanın bir ilçesi) kaldılar. ayda bir ziyaretlerine giderim. Abimler evli. annem kazım abimin yanında kalır. Sürekli başımın etini yer. evlende seninde mürvetini göreyim derdi. Canım annem' diye anlatmaya devam etti. O anlattıkça ben keyif alıyordum. Saat gecenin biriydi. Rüzgar çıkmıştı. O kadar güzel anlatıyordu ki zamanın nasıl geçtigini bilemedim. Sanki sadece ben değil tüm batman dinliyordu onu. 'üşüdüm' dedim. Daha sıkı sarıldı bana. 'Hep böyle sarıl hiç bırakma beni' dedim. 'Seni istesemde bırakamam aldığım nefes gibisin' dedi. Gözlerinin içini bu kadar parlatan şey nedir' dedi bana. 'Sana olan aşkım' dedim. Ellerimi tuttu. Dudakları dudaklarımla buluştu. O an tüm samimiyetiyle beni sevdiğini anlamıştım. Ilk defa bu kadar yakındım ona, hiç kimseye yakın olmadığım kadar yakındım ona. Ellerimin titrediğini fark etmiş olacak ki. 'çok mu üşüyorsun? hadi arabaya geçelim' dedi. Arabaya bindik. Tekrar sarıldı ve, 'sana birşey sorabilir miyim? ' dedi. 'Sor' dedim. Alnımı öptü, 'ölene kadar aynı yastığa baş koyar mısın benimle, evimin kadını olur musun, benimle evlenir misin? ' dedi.
yazan: Melek Udeh
Melek UdehKayıt Tarihi : 10.6.2011 13:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Melek Udeh](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/06/10/melekler-baska-sever-9-bolum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!