Melekler Başka Sever 4.bölüm

MELEKLER BAŞKA SEVER 4.BÖLÜM

- Ee ne diyorsun, dedi ahmet udeh.
- Neye ne diyorum dedim.
- Seni seviyorum ya sen beni..
Daha lafını bitirmeden:
- evet seviyorum, dedim.
Elimi tuttu. Heyecandan geberecektim. Mahalleye girmeden ben arabadan indim. Vedalaştik. gidiyordum. arkamdan 'melek' diye seslendi. 'Efendim' dedim.
- Beni balkondan izlemeye devam et. çünkü sen beni izlerken bende seni güvenlik kamerasından seyrediyordum, dedi.
Şaşırdım. Birsey söyleyemedim. Bugün evin yolunu bulabilirdim inşallah. Annem çok iyi görünüyordu. Eniseye 'hadi sen yat dinlen, ben akşam yemeğini hazırlarım' dedim. Akşama doğru eylülü aradım. yolda olduğunu söyledi. Masayı hazırlamaya başladım. Annem:
- bende masada yiyeceğim, kendimi iyi hissediyorum dedi.
Tam o sırada kapının zili çaldı. Kapıyı açtım, gelen eylüldü. Sarıldım, kulağına 'çok teşekkür ederim' diye fısıldadım. 'Bir şey değil bugün sana yarın bana, değil mi' dedi. Yemeğimizi yedikten sonra balkona çay içmeye çıktık. Annem ve babam içeride televizyon izliyorlardı. Telefonuma mesaj geldi. Ahmet Udeh'ten gelmişti. 'Afiyet olsun meleğim' diye yazmıştı.
- Eylül biliyormusun ben onu izlerken oda beni güvenlik kamerasından izliyormuş, dedim.
Eylül pişkin pişkin:
- evet biliyordum, dedi.
- Koynumda yılan beslemişimde haberim yokmuş gizli ajan ne olacak, dedim.
Gülmeye başladık. Yine mesaj geldi ahmet udeh'ten. 'Gülmek sana yakışıyor, seni hep güldüreceğim' diye yazmış. Bende 'söz mü? ' diye cevap yazdım. Birden cafenin önüne çıktı ve avazı çıktığı kadar bağırmaya başladı. 'sana söz veriyorum ölene kadar söz veriyorum' diyordu. Hepimiz şaşkındık. Eylül:
- bu ahmet udeh benden daha deli vallaha dedi.
Akşam saat 9'a geliyordu. Ahmet Udeh arkadaşı mehmet arabayla cafeye geldi.
- Bak eylül buda onun en yakın arkadaşıymış, dedim. Ahmet udeh ona mehmedo diyormuş oda ona ahmedo diyormuş.
Enise:
- eylül abla sanada mehmedoyu ayarlayalım ne güzel evlenincede ayrılmazsın, dedi.
Eylülle benim tek korkumuz, evlendiğimizde eşlerimiz bizim gibi anlaşamazsa ne yapacağımızdı. 'Enise hakli' dedim. Eylül susmuştu. Ilk defa böyle durgunlaştı.
- Ne oldu bozuldun mu bacım, dedim.
- Yok ya bozulmadım. aklıma çok eskilerden birşeyler geldide, dedi.
Eniseye 'hadi bir kahve yapta fala bakayım' dedim. Eylül ben fala bakarken attığım yalanlara çok gülerdi. Biraz onu neşelendirmek istedim. Biz kahveleri içerken saat 10 olmuş olacak ki, Ahmet udeh ve mehmet beraber dükkanı kapattılar. Ahmet udeh arabaya binerken uzun uzun bana baktı. Eylül 'hadi fala içerde bak' dedi. Yatağımıza oturduk. Ben başladım atmaya. 'Kız eylül, sen bu aralar en yakın arkadaşının arkasından iş çevirmişsin ama hayır duasını almışsın, bu arada sana bir kısmet var, isminin baş harfi M dedim. Enise 'mehmedo işte' dedi. Eylül 'hayir mahmudo' dedi ve gülmeye başladık. Annem 'yatın artık yorulmadınız mı daha, sabah işe gideceksiniz' diye seslendi. Hemen yataklara sokulduk. Sabah hazırlanıp işe gitmek için çıktık evden. Ahmet Udeh dükkanı yeni açıyordu. Selamlaştık. Ofise gittiğimizde ilker bey '1 saat sonra toplantı yapacağım, hepinizi odama bekliyorum' dedi. Eylül 'bu toplantıda neyin nesi durup dururken' dedi. Ilker bey asla böyle habersiz toplantı yapmazdı. 'Anlarız birazdan' dedim.

yazan: Melek Udeh