Melekler Başka Sever 2.bölüm

Eylülle ofise gidene kadar birbirimizi yedik. Eylül 'bak kafamın tasını attırma bir dahakine söylerim.' diyerek beni tehdit ediyordu. Ofisin kapısına vardığımızda ilker beyin kız kardeşı aslı ofisin önüne çökmüş ağlıyordu. hemen koşarak yanına vardık. 'Ne oldu.' diye sorduğumuzda daha çok ağlamaya başladı. Ofis müdür yardımcımız taner beyle bir ilişkisi vardı. Bunu ilker bey hariç herkes tüm ofis bilirdi. Aslıyı güç bela sakinleştirdik. Üstü başıda kirliydi. 'Ne olduğunu anlat hemen' dedim. Aslı sesi titreyerek anlatmaya başladı:
- Gece sabaha karşı taner evin önüne gelmiş, beni aradı aşağı inmemi söyledi, ben abim evde inemem dedim, o zaman bağırırım deyince korkup indim, Arabaya binmemle gitmemiz bi oldu, Arabayı çok hızlı kullanıyordu, hafif içkiliydi galiba, Tam biraz yavaş ol diyecektim ki o an olanlar oldu, Ağaca çok fena çarptık. Taner çarpma şiddetiyle.......
ve Aslı burda ağlamaya başladı. Eylülle ben aynı anda 'öldü mü yoksa' diye bağırdık. Aslı:
- bilmiyorum onu öylece bırakıp buraya kaçtım, çok kötüyüm, dedi..
Asli hala olayın şokunu atlatamamıştı. Benim telefonum çalıyordu, arayan ilker beydi. Aslının korkusu dahada arttı. Telefonu açtım. Ama kekeleyerek konuşuyordum.
- Aslı size geldimi melek? diye sordu.
- yok, dedim. Biz ofisteyiz aslıda burdaymış geldiğimizde,
ilker bey hemen buraya gelin, dedim.
Ilker bey çok anlayışlı bir adamdır ona herşeyi anlatacaktım. Eylül aslıyı sakinleştirmeye çalışıyordu. Aslı 'nasıl anlatırım abime nasıl' diye feryad ediyordu. 'Polisi ambulansı aradın mı' diye sordum aslıya. 'Yok aramadım unuttum. Eger bide öldüyse bende vicdan azabından ölürüm onu bırakıp kaçtığım için' dedi. Biz olayın detaylarını konuşurken ilker bey içeri girdi. Çok telaşlıydı. Tam ben aslı diyecektim ki ilker bey beni susturdu:
- Bırak aslıyı şimdi taner bey kaza yapmış hastaneye kaldırmışlar durumu ağırmış. ben şimdi oraya gidiyorum. ofis size emanet, dedi.
Eylül:
- arada bize tanerin durumu hakkında bilgi verin, dedi.
Ilker bey aslıya bakarak:
- senle daha sonra görüşürüz küçük hanim bu kaçıncı evden kaçışın, dedi ve gitti.
Aslıyı eve yolladık. 'Üstünü başını temizle bizden haber bekle' dedik. Aslı gittikten sonra eylül gülmeye başladı.
- Ne gülüyorsun kız deli, dedim.
- Bak kızım aşk hep bela açıyor insanın başına ben aşık filan olmam, dedi.
- Hadi konuşma işe koyul, dedim.
Öglene dogru cep telefonum çaldı. Ilker beydi. Tanerin durumu iyiye gidiyormuş akşama doğru kendine gelirmiş. Aslıyı aradım ve söyledim. Nasıl sevindi anlatamam. iş çıkışı eylülle vedalaşıp evin yolunu tuttum. Eylülle anlaşmıştık yarın tanerin yanına gidecektik. Eve bazı dosyalar götürdüm evde çalışacaktım. Yemek yedikten sonra bilgisayarın başına geçtim. Bir kaç müşteriye email atmam lazımdı acil olarak. Ama bilgisayar açılmıyordu bozulmuştu. Eniseye seslendim.
- abla bende uğraştım ama açamadım, Internet cafeden hallettim ödevimi, dedi..
Ama ben gidemezdim oraya, utanırdım. Mecburdum ama. dosyaları alıp indim aşağı. Elim ayağım titriyordu heyecandan. Içeride 5-6 tane çocuk vardı.
- Hayırlı işler, dedim.
- Teşekkur ederim melek hanim, dedi.
Şok oldum, adımı nerden biliyordu. Nerdeyse düşüp bayılacaktım.
- Buyurun masa 7'yi açtım, dedi.
Nutkum tutuldu. Ben kendime şaşırıyordum. Deli gibi olmuştum. Masaya geçip 1 saate yakın uğraşıp acil olan işlerimi hallettim. Eylüle email atacaktım 'adımı biliyor' diye. birden bir el uzandı:
- buyurun, için, dedi.
Çay getirmişti bana.
- Çok yoruldunuz çay ismarlamak istedim, dedi.
Aman allahım aklım uçtu gitti sanki. Bir sandalye çekti yanıma oturdu:
- Adım ahmet udeh, dedi ve elini uzattı.
Eger elini tutarsam kesin bayılırdım.
- Bende melek dedim.
- Oo eliniz buz gibi, dedi.
- Evet biraz üşüdümde, dedim.
- Çayı zamanında getirmişim demek ki, dedi.
çayımızı içene kadar sohbet ettik. Çay için teşekkür ettim:
- borcum ne kadar, dedim.
- Borcunuz yok hem tanışmamızın adına hemde komşuluk hatırına bugünlük bendensin, dedi.
Kendi kadar seside asaletliydi. Eve kadar sanki yürümemiş adeta uçarak gelmiştim ayaklarım yerden kesildi. Koşarak balkona geldim. geçenlerde gördügüm arkadaşı mehmet geldi. Mehmete heyecanlı heyecanlı birşeyler anlatıyordu. Hemen eylülü arayıp olanları anlattım. Eylül ben anlattıkça gülüyordu..

yazan: Melek Udeh