Yürüdü bahara çocuk.
Sırtında kamburu, elinde beslenme çantasıyla
Kapısını neşeyle açtı umutların.
Yüzünde dünyanın tüm sevinçleri,
Ve uykusuz gecelerin son sabahı
Ve bir çocuğun ilk adımı, ilk kalp atışı
Susacaktı her biri az sonra.
Vurdu okul yoluna ayaklarını.
İçinde papatyalar açtı.
Eski çağlardan uzanan tambur sesi, ney sesi
Kapattı kapısını umutların.
Kaç çığlık, kaç yürek inlemesi
O, beyaz kurdeleli bir kızdı.
Güneşi tutacak gibiydi umutla
Öpecekti savaşa kalem kıran elleri.
Emindi, bir melek okşayacaktı yanaklarını
Ta ki okul kapısına gelinceye kadar
Dönüp dönüp baktı çiçekçi kıza.
Dağıttığı düşlerdeki güllere baktı.
Geri kalan yaşama, geleceğe baktı.
Sonra uzanıp aldı en kırmızı olanı.
Ama demetlerde kaldı aklı.
Yetseydi cebindeki harçlığı,
Hepsini ama hepsini alacaktı şüphesiz.
Sadece birine sarıldı küçücük kollarıyla sımsıkı.
Yüreğini orta yerine bıraktı gülün.
Açıldı mı, kapandı mı kapısı okulun,
Belli belirsiz
Çalkalanıyordu 4_A sınıfı
Adı konulmamış yaslarla
Kapkara, uzaklarda bir bulut
Adımlarını izliyordu, gözlerini kırpmadan.
Üstüne üstüne yürüyordu duvarlar.
Oysa o gün yirmi dört kasımdı.
Savruldu ipek saçları aniden.
Yüzükoyun, parke taşlarına kilitlenirken
Huysuz bir deniz dalgasıydı düşleri.
Gökte güneş, yerde kırk beş çiçek vardı solacak.
Anılar sürükleniyordu büstün önünde
Upuzun
Susuyordu, susun diyen dudaklar.
Kim bilir, kimler öpecekti ellerini kim bilir!
Kaybetmişti yolunu koşarak,
Işığını kaybetmişti, ruhunu, yüreğini
Dönüp dağılıyordu yığınla umut.
Fark ettiğinde küçük kız,
Yukarıda ağlayan binlerce bulut
Gidin, bir geceyi saldınız üzerimize.
Çoktan geçmişti evini dönüşte.
Çünkü yaprak dökümüydü sokak.
Atladı sıcak kucağına annesinin.
Öpemedim ellerini ağlayacak.
Öpemedim dedi anne, öpemedim
Haykırışla!
Öpemedim.
Öğretmenim ağlayacak.
Ağlamaz dedi anne kalbi paramparça.
Ağlamaz dedi çocuğum,
Melekler ağlamaz… Melekler ağlamaz…
Kayıt Tarihi : 23.11.2007 15:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirde hüzün var biliyorum. Ancak diyorum ki; tüm öğretmenlerimiz sağlıklı olun, mutlu yaşayın. Hüzün şiire yakışır, orada kalsın. Öğretmenler Günü tüm meslekdaşlarıma kutlu olsun. Nice yıllara. Sağlıkla, huzurla. Sevgilerimle.
melek ayaz
melekler de ağlar ama yürekten..
Biz yine de dediğiniz gibi 'melekler ağlamaz' diyelim..
“Dünyanın her yerinde öğretmenler toplumun en özverili ve en saygıdeğer öğeleridir.”
Yüzyılar öncesinde Diyojen,
“Yeryüzünde öğretmenlikten daha şerefli bir meslek tanımıyorum.”
demiştir.
Socrates ise öğretmenin ve öğretmenliğin önemini, “Dünyada her şeye değer biçilebilir, ama öğretmenin eserine değer biçilemez. Çünkü onun eseri hem her şeydir hem de hiçbir şeydir.”
diye belirtmektedir.
Hz. Ali, öğretmenliğin paha biçilmez değerini en kısa ve etkili biçimde,
“Bana bir harf öğretenin kırk yıl kölesi olurum.”
diyerek ifade etmektedir.
Bu şekilde ünlüleri ve sözlerini çoğaltarak pekçok örnek sıralamak mümkün...
bütün Ögretmenlerimize saygilarimla
Ünal Beşkese
TÜM YORUMLAR (8)