Melekler Ağladı
Kimisi terk eder
Kimisi mahveder
Kimisi ise katleder derler
Ben üçünüde yaşadım
Yaşayan bir ölüyüm
Hayatta görünmezim
Ezilmiş itilmişim
Sevgiyi tatmamışım
Yağmurda ağlamışım
Yağmur gözyaşım olmuş
Herkes bulutların üstündeki melekler ağlamış
Demiş
Ben yere inmişim
Yine yalnızlardayım
Yıldızlara dalmışım
Denize düşmüş
Boğulmuşum
Elimden tutan olmamış
Geri bulutumu bulmuşum
Yine ağlamış,yakarmışım
Güneşe yalvarmışım
Ya beni gönder dünyaya
Karşıma birini çıkar
Yada burada gözyaşımdan yarat
Demişim
Birden kendimi yine
Dünyada bulmuşum
Her adımda yok olmuşum
Gözyaşlarım kan olmuş
Ben yine ağlamışım
Soğuk bir günde
Dudaklarımı ölüme uzatmışım
Azrail beni istememiş
Ölmek için fazla iyi demiş
Daha fazla acı çekmem gerekiyor
Değil mi demişim
Hayır çektiğin acıların,
Gözyaşlarının sonucunu alma vaktin demiş
Benim hayatım sonbahar
Nasıl olacak o demişim
Allah sevdiği kuluna dert verir
Her dağa kaldırabileceği kadar
Kar verir demiş
Ama ben yapamadım
Karlarım buz oldu
Güneşimi dondurdu
Demişim
Tam tersine
Karların eridi
Nur gibi su oldu
Dağların gitti
Cennet gibi kalp oldu
Demiş
Gözyaşları içinde
Bu kez bir umutla
Hayata bağlanmışım
Güzel bir elin
Yarısı olmuşum
Artık eskisine oranla
Kat kat mutluymuşum…
YEŞİM CİVCİV
(iznim olmadan yayınlanamaz ve (ç) alınamaz bütün hakları bende saklıdır)
Yeşim CivcivKayıt Tarihi : 28.5.2009 11:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!