En çok onlara içim acır
Gördüm mü dayanamam ağlamaklı olurum
Dünyanın en acınası insanlarıdır annesi babası olmayan
Sevgiden yoksun çocuklar
Ne paradan anlarlar ne de puldan
Topu topu bir sıcak ana kucağı
Korktuklarında sığınacakları bir baba ocağı
Birde verdin mi şekeri eline, deme keyfine
Hepsinde kirden görünmeyen yüzler, ama masum tertemiz yürekler
Bu çivisi çıkmış dünyada varsa yoksa o küçük melekler...
Kayıt Tarihi : 18.7.2016 21:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!