Melekler kucağımızda uyurlar.
Melekler bizimle konuşurlar.
“Baba! -Anne! ” der melekler.
Melekler yanımızda büyür.
Melekler bizi büyütür.
Melekler emekler yürür.
Melekler ne emeklerle büyür.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta