Boşlukların dibiyle, gök kubbe zirvesinde,
Anlaşılmaz bir türlü, nasıl döner felekler?
Tılsımlı her bir şeyin, kemâle ermesinde,
Bu âlem ecrâmını, takdir eder melekler.
Âlem koşup, durmadan, didinip çabalıyor,
Dikkâtsiz insanoğlu, neden ibret almıyor?
Birincisi o incecik, o dal gibi kiz,
Simdi galiba bir tüccar karisi.
Ne kadar sismanlamistir kim bilir.
Ama yinede de görmeyi çok isterim,
Kolay mi? ilk gözagrisi.
Devamını Oku
Simdi galiba bir tüccar karisi.
Ne kadar sismanlamistir kim bilir.
Ama yinede de görmeyi çok isterim,
Kolay mi? ilk gözagrisi.
