Meleket türküleri Şiiri - Halil Aydın

MEMLEKET TÜRKÜLERİ
Acıların, kötü kaderin feryadının
Dışa vurumudur türkülerimiz,
Yüreklerdeki yangını dile getirirler
Tarlarda, bahçelerde orak biçen
Çapa yapan analarımızın bacılarımızın
Gurbetteki oğluyla, yavuklusuyla
San ki konuşur, türkülerle
Bazen taşlama, bazen sevgisini
Haykırır konuşur türkülerle
Gurbet, hasret yüreklerden dökülür
Koyu ağaç gölgesine sürüsünü yatıran çobanın
Kavalını belinden çıkarıp, yanık, yanık çaldığı kavalı
Söylediği türküsü kendisinin sürüsünün
Dinlenmesi serinlemesi olumsuzluklara
Haksızlıklara karşı bir haykırışın ferahlanmazı olur
Kadere karşı bir karşı koyma bir çığlık
Bir boşalma ile dinlendirir insanları
Türkülerdir gönülleri rahatlan
Türkülerdir insanları keder den gamdan
Kasavetten uzaklaştırıp ferahlatan
Türkülerdir memleketinin taşını toprağını
Çiçeklerini ekinlerini, başaklarını
Pınarlarından çağıldayarak buz gibi akan sularını
Değirmenlerini, unlarını anaların ekmeğini
Tarhana çorbasını yemeklerinin, çöreklerini
Anlatan ah o yanık gurbet Türkîleridir
İşlikte çul dokuyan, mekiğin gidip gelme sesine
O ilmiklere karışan ananın yanık türküsü
Yüreklerden hiç çıkmayan, bir hasrettir.
Bağrı yanık yüreği yaralı, gözü yaşlı anaların
Bacılarımın sesi, bir güzelin yüreğindeki sevgi
Hasreti gönül nağmelerine, sazlara düşer
Dillere düşer, söylenir, çığrılır
Süzülür düşer yüreklere,
Gelir geçmişten günümüze
İçinde ne acılar, ne sevdalar saklıdır
Bize bizi anlatır bu memleket türküleri
HALİL AYDIN(Sizden biri)