Melekçe Şiiri - Ömer Hattapoğlu

MELEKÇE

Gönüle dolsanda isterim her yanıma gelsin
Gerçek ola her zerrem seni hissediyor
Yalana ne hacet nefesime bakabilirsin
Seni alır verir içime aşk demliyor

Düşmedi asla peşine kimse bile demeden
Gururum hiç bu kadar düşmedi sen hariç
Pek de değerlisin asıldım dobranlığa neden
Kimseye minnet etmedim iklimin hariç

Olduğun yerini bil demeye kaç susmak yeter
Yoksa koynuna oturmuş taşmış değilim
Ahıma o kadar yakınsın ki kül olmaya beter
Öteki yarımsın yarım kalmaya halim

Yazılanlar sana mı akıyor zannediyorsun
Dört bi tarafında ben varım tarifsizim
Hüzünler biriktirdim bu gece sebepsiz olsun
Bir susmuşun peşinden dörtnaladır gizim

Koşmaya yeter mi ömür aşk peşine düşende
Anlaşılan o ki ömrüm bir kelebekçe
Terbiye edersin kaç nefes kalmış ki verende
Kendimi aşka bıraktım uçtum melekçe

Ola ki kimseye dil dökecek değildim elbet
Edebim edebsizliğe dem vurdu halkça
Yalvarmaya hacet birakmadin diz çöktüm elbet
Edepsiz halim edep oluverdi aşkça

Baktım halime kaç canı cehenneme yolladım
Umarsız sebepler dolu cellat dilime
Aşk gelende anladim ki cehenneme yol aldım
Sen yüzünden tarifsizim şimdi halime

Ê gel şahit olsun hoş söze yakışık edebim
Ne yazacağıma korkar oldum seyrine
Şekten tedirgin haller ne ki aşktır sebebim
Ki bulaştım girdim aşk tavının dibine

-Ê-