Melek Yüzlüm Şiiri - Yenal Karavelioğlu

Gel melek yüzlüm,
Seninle gecem gündüz olsun.
Gel çimen gözlüm,
Seninle ruhuma bahar dolsun.
Gel ıslak, sıcak dudaklarında,
Oynaşsın buselerim.

Unutalım acıları,
Atalım gururu bir kenara.
Ayrılığın yürek yakar,
Gel melek yüzlüm.
Gel kumrular gibi sevişelim,
Birleşsin gönüller, bedenler.
Ömrümüze, bahar gelsin,
Gel artık, gel yeter…

Gel melek yüzlüm,
Gülsün, gülmeyi unutan dudaklarım.
Gözlerinde yanayım,
Ellerinde kaybolayım.
Yakma yüreğimi artık,
Gel ki atsın yüreğim…

Yıldızlar yakın olsun sevgimize,
Güneş doğsun bedenlerimize.
Gel ki mutluluk yağsın gözlerimden,
Nefesin nefesime karışsın…

Bak ömrümü tüketeceğim senin uğruna,
Saçlarıma, aklar düştü seni beklerken.
Yüz bin kere pişman oldum,
Seni üzdüm kırdım diye.
Biliyorum kırgın,
Kızgın bana yüreğin,
Gel kumrular birleşsin.

Gel melek yüzlüm.
Sen büyüksün,
Sevgimiz büyük,
Öfken volkan olsa da,
Affetmek şanındandır,
Affet beni meleğim.

Unutma bir ben sevdim seni,
Bir ben yandım kavruldum aşkından.
Sen gidince,
Kurşun gibi saplandı yüreğime sevdan.
Ben bittim, tükendim sensiz sevdiğim…

Gel bahar yüzlüm,
Gel bebekler gibi
Gülsün yüreğim.
Bekliyorum affet beni.
Bahar yüzlüm,
Affet, affet…