Görüyorum işte,
Boşuna dememişler,
İnsan oğlu bu,
Çiğ süt emmiş.
Tanımasa bile,
Yüzüne güler,
Arkandan söver.
Acıyorum hepsine,
Kaybolmuşlar kendi içlerinde…
13.06.2005 / 09:05 / Ümit Engin
(bu yazı girdiğim ortamlardaki, konuşmalarına ister istemez kulak misafiri olduğum, basit insanlara ithaf en yazılmıştır…!)
Ümit EnginKayıt Tarihi : 2.8.2005 13:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!