Melek Yüzlü Şiiri - Mert Şağan

Ay ışığı yüzüne vurunca,bir anda aşık oldum sana.
Bu senin güzelliğin mi
Yoksa ay ışığının aldatıcı güzelliği mi bilmem ama
Eşi bulunmaz bir meleği andırıyor ikisi bir olunca.

Aşkı bulunca gözlerim görmez, kulaklarım duymaz oldu.
Bu zaafiyetim beni vuran kör kurşundu.
Dudaklarındaki zehri, gözlerindeki şeytanı, tenindeki tutsaklığ bilseydim.
Senin gibi melek yüzlü bir şeytanı sever miydim?

Sen ateştin yaklaştıkça daha da yaktın.
Çocuk misali bana ateş deneyimi yaşattın.
Gökyüzü gözlerinde, serin nefesinde, su gibi berrak teninde hep ateş varmış meğer.
Ayrılalım, ölmeden cehennemi yaşatacaksan eğer.