Melek Ve Selime Şiiri - Kudret Kobal

Bizim meyhanede
İçip duruyorduk son günlerde
Alt katta
Hani şu mutfağa en yakın köşe var ya
Kimse kokudan oturmaz
Seninki nedense hep burayı seçerdi
Zaten hep de boş olurdu
Pencerenin yanı da ona kalırdı
Meclisin ortasında
Şöyle bir kaykılırdı
Pencereden taşardı başı
Biz sarhoş zanneder
Arka masa
Yaşlılıktan diye düşünürdü
Oysa o sana bakardı
Bekar yıllarınızda
Sen işten dönerken baktığı gibi
Sende aynı o günler gibi
Yani öyle bir el sallama ki
Selam ile fazla içme arasında bir şekil
Muammalı bakış
Ve incecik kollarının ucundaki narin bir elin sallantısı
Sonrası arkandan sokağın boşluğunda asılı kalış
Ve dudağında hep aynı soru
Henüz cevabını bulamamış
İnsanlar ölünce mi melek oluyordu
Yoksa senin gibi melekler mi insan olarak doğuyordu
Hafta sonları senin adaya gidişini
Dönüşün güzel oluyor diye özler
Gözleyecek bir yolum
Ona sarılacak bir çiftte kolum var derdi
Bu dönüşü imkansız gidişini hayal bile edemezdi
Sahiden melek
İnsanlar ölünce mi melek oluyordu
Yoksa
Senin gibi melekler mi insan olarak doğuyordu
Bu sorunun cevabını bulmak için gitti diyorum da
Meclistekiler bana inanmıyor
Ama
Masadaki tabağı
Pencere kenarındaki yeri hala duruyor

Melek ile Selim 'e

Lütfen alkollü araba kullanmayın emniyet kemerinizi de takın