Melek Ve Çocuk Şiiri - Murat Baytaş

Bu bir hikaye,
Tesadüfen denk gelinen.
Taraflar mahsum,
Bilinmezden gelip bilinmeze gidilen.
Bir çocuk var, kendi denizinde yüzen.
Birgün bir adaya varır,
Beklenmedik bir zamanda,
Kollarında yılların ağırlığı.
Derken, uyuyakalır sahilde, ve bir rüya görür.
Rüyada, bir melek
Melekte mahsumiyet.
Uzatıp elini dokunmak ister meleğe,
Birden uyanıverir aniden…
Etraf keşmekeş,
Çocuk, keşmekeşte sessiz.
Gördüğü rüyayı hatırlar.
Susar, sessiz kalır kendine...
Bir melek ve bir çocuk.
Çocuk yolcu, melek rüya.
Çocuğun dudaklarında bir dua,
Dua da melek.
Çocuk, çocuk kalır,
Melek rüya olur yeniden...