Tutuşursun avuç avuç,
pul pul dökülürsün yüreğinden.
O ben denizinden yavaş yavaş,
kendi giden! Sıcak bir yoldan,
gelir yerine çok başkası.
Ve geçerde kalmayınca,
ertelenmiş gündür bunu anlamak.
Anadan çıplak bir acizdir,
zamandır giden! Kopan bir yaprak,
savrulur meleklerin kalemine.
Kalp sever bir uygunluk
akıl tozutur ortalığı katar bir cürüm.
Yüreğin ülkesinden satar her şeyi,
bir iktidarsız! İptida olur, bu zulüm
düşer meleklerin kalemine.
Ah bu derzlerinde yüreğin,
nice gün acısıdır örtülen, hep saklı.
Irgatı kesilir canda ihanet,
baştan çıkar! Ezeldir yanlışa yazılı,
delildir meleklerin kalemine.
Kayıt Tarihi : 2.2.2014 18:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!