Madem gidecen,
hadi durma..
Gitme demiyeceğim sana,
dönüp bakma arkana.
Gözyaşlarımı içime akıtıp,
ağladığımı göstermeyeceğim sana...
istanbul sokakları
senin yokluğunda
dar gelmişti.
Ne yağmur, ne çamur
etkilemiyordu beni.
Yağmurun altında
Koşarak yorulmadan, taşlı yolları aştın,
Yolunu kaybedince, üzüldün hepten şaştın,
Yapmadığın kalmadı ne diye dolup taştın,
..Yaşın başın alsan da, yürekte yerin asıl,
..Gel, çal artık sazını bunun adı son fasıl.
-
Bir şair ağlıyordu,,
Şiirlerinde gözyaşları sel olmuş,
damla damla akmış mısralarına...
Elleri Kınalı,
Yüreği yaralı,
maralı karalı,
Canım acıyo,
içim yanıyo anne,
Canımı yormasan diyorum,
yoruldum anne,
Bir yanım kan,
bir yanım revan
Sözün bittiği yerde yürekler yanıp durdu,
Kınalı kuzulara hainler tuzak kurdu,
O tertemiz alnından şerefsiz nasıl vurdu,
Acıya doydu yurdum, üşüdü hep yürekler.
-
Ey gafil uyan artık nedir sendeki bu kin,
Hece hece adını sayıklıyorum
Nereye baksam sen varsın
Hayalin gözlerimde
Sen kokuyorsun şehir
Hasret sen kokuyorsun
Seni unutmak istiyorum
Bahçemize ektiğin tohumlar,
yeşerdi, çiçek açtı.
Çiçekler arasındaki
eski ahşap masamız
sandalyamız hala yerinde.,
Çay da demledim,
Güzel günlerin ardından,
ne oldu bize..?
Dünyamı yıkıldı NE! ! !
Giderken beddualar etmiştin,
ya bana,
şiirlerinde de devam ediyorsun..
Uyuyan boayı uyandırdın
bugün sen,
Aniden çıktın karşıma neden,
Duygular alabora,
koptu fırtına......
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!