Yaş elli üç
Bana hep siyahı gösterdiler, pembeyi bilmem.
Saklamasını öğrettiler ve hep duyguları beklemeyi.
Çorak damlı, iki odalı bir ev.
Eski bir büfe, ahşap radyo, köhne bir dolap, dört köşe bir
masa.
Üstünde rakı şişesi ve bardağı.
Penceresi küçük bir evde, yüreği korkuyla dolu bir kadın.
Mutlu olmayı, mutlu etmeyi küçük yaşlardan beri dedem öğretmişti bize. Güzele, sevgiye, sadakata ve insanlığa ait ne biliyorsak ondan almıştık.
Sanki bir filozof gibi hiç üşenmeden ince ince anlatırdı. Gündüzle ...
Yüreğimizi dağlayarak, ışığa yürüyelim. Güneşin doğduğu yerden. Biliyorum süt annem yorgun adımların, Karanlıkları çiğnerken, acı gülümseme içinde hayali gelir sana...Koşarsın....Dur....Süt.... Annem....Dur....koşamazsın, gücün yetmez, cesaretin kırılır, sana ağlamaklar kalır....Alev gibi gözyaşlarını, sessiz sokakların çığlıklarına taşımak da sana kalır...Ah be Süt Annem...Bircom...hani ya umutlar...hani ya kurduğunuz düşler....doğmayan umutların şafaklarında, ne özlem biter...ne de hasret, bu nasıl sevdaydı bilemedik....? Sokaklar ağlarken, gözyaşlarımızın gölgesi gülmez, Ah bircom...çiğ düştü gecenin ayazına, kayar ellerinden, sevdaya yenik düşmüş bir martı....sana bana hasreti kalır, hadi Süt.. Annem...Bircom...al yanına Güneşi, el ele yürüyelim Nehirde....yüreği yüreğimizde....yüreğimiz onunla ve yüreğim hep senin yanında....Ah Süt Annem Ah....Bircom....bak tuttum ellerini....sıkı...sıkı...
Ah annem ah
Ay bize ne kadar yakınsa,
Biz ona okadar uzak kaldık
Ne olurdu ayva agacımızın altında
Yıldızların pırıltısını görseydik,
Şimdi geceden utanırdık
Yüreğini, yüreğine koy, umutlarıyla, heyecanlarıyla, sevgileriyle... ve türkünüzle, yaşamın tüm çıplaklığıyla, olabildiğince özgür...bir uçurtma gibi, hangi gökyüzünde dolaşmak istersen, hangi bulutların toz pembe düşleri arasında gezmek istersen...hepsi yüreğinde...
Yüreğindeki, gökyüzünden, biraz mavi getir, en kızılından, biraz bulut getir gözlerinde.... biraz gökyüzü getir, sınırların olmadığı, çıkar kavgalarının kirletmediği... bir yürek at bana, çalınmamış gökyüzünden. Yıldızların aydınlık gecelerinde, yüreğini, yüreğine koy ve göreceksin, türkünüzü beraber söyleyeceksiniz. Gün ışığını yüreğinde, hapsetme, salıver gitsin... düşlerin en olmaz yerinde bölünen, tuz buz olan yüreklerin, duygulara düşen çığlıklarını, bir bahar kelebeği gibi, çiçek çiçek kırlarda dolaşması gibi, günün yirmibeşinci saatinde bile sevginin coşkusuyla, bahar selleriyle yüreğinde buluşmaya git... Türkünüzle... sığ suların bataklığı olma... özlemleri biriktirme gözyaşlarında... bırak gökyüzünde bir uçurtma gibi mutlu seyretsin seni....ve yüreğini yüreğine koy türkünüzü söyle...mutlu et onu...
Biliyorsun dilocan yürekler, özgür atar, hangi özlemdir huysuz rüzgarları önüne katıp götüren, yaşadığın ne varsa silip süpüren, yaşanılmazların, ulaşılmazların doruklarında, nefes olmak, ses olmak rüzgara....düşüncende bir mola ver....ışıktan bir yola, unutmaki, Hasocan...evrende yanlız değil...onunla hesabını kapat...yüreğine, yüreğini koy...Baranla...Nehirle..umutlara doğru, kol kola yürümelisin....kardeş sevdası yüreğinde...kirvem türküsü dilinde...
Dedeme sordum,
Sevgi nasıl birşey,
Ah yavrum,
Yüreğini, yüreğinde,
Alıp götürendir.
Sevgi isterse,
Bu akşam ay penceresini örtmüş üstüme,
Birşeyler dinlemede mehtapsız gece.
Dökülür kıyı boyu kurşuni bir renk,
Martılarsa üzgün sabahlarında,
Biliyorlar sen dönmeyeceksin.
Günler
Entrika
Dolu geceyi kovalarken,
İtler gibi diş uclarında,
Dişleri insan etlerinde,
Bu çağın türküsü böyle,
Mavinin derinliklerinde
Yüreğin, fırtınaları dalgalandırırdı.
Denizindi renklendiren bütün sessizlikleri,
Sen durmadan tanımsız duygularla savrulurken.
Derin vurgulu gecelerdi iz bırakan gözlerinde,
Fırtınaları canlandırırdı yüreğin şiirlerde,
Beni karanlıkta vurdular,
Gömdüler gecenin sessizliğine,
Siz nerelerdeydiniz...
Kurtlar kuşlar duydu,
Çalınca o korkunç saat,
Yığıldı karanlık kat kat,
Siz, on beş yaşında bir kadının, güneş görmeden,
bir odada dokuz yıl kapalı kaldığını gördünüz mü?
9 yıl uyumadan, sabaha dek, kapı arkasında, ayakta,
yüreğiniz korkuyla çarparken beklediniz mi?
O kadın bekledi.
Konuşmayı, gülmeyi unuttunuz mu?
-
Türkiye Cumhuriyeti Yukselakcum
-
Sinan Akdemir
-
Nuray Kara
Tüm Yorumlaryorumlarımız şaiir dostların sayfasına gitmiyor
Seni tanımış olmak,seninle sohbet etmenin verdiği keyif ve başarılarının beni her geçen gün daha çok sevindirdiğini bilmeni isterim.
Sevgilerimle
O yuregi insan sevgisi ile dolu dolu bir abla...Benim icin yeri bambaska bir insan...Sevgi dolu yuregini gozyaslari ile sunuyor bizlere. Ben onu cok seviyorum. Aramiza, oncelikle yuregimde ki yerine tekrar hosgeldin....
Opuyorum gozyaslarindan....