Melek Annem Şiiri - Barış Yeşiltaş

MELEK ANNEM

Canım annem, daha karnındayken,
Başlamıştı benim maceralarım,
Tekmeleyip duruyordum seni,
Biran önce, kucağına alman için.

Sabırsızlanıp duruyordum,
Senin, o melek yüzünü, görmek için,
Ama, mecburen, dokuz ay beklemem gerekiyormuş,
Senin, o yumuşacık, kucağına gelmem için.

Sonunda, o büyük an gelmişti,
Yolun sonunu görebiliyordum,
Beyaz ışığa doğru, başlamıştı yolculuğum,
Her şey, olup biti vermişti.

Kucağında bulmuştum kendimi,
O melek yüzüne, baka kalmıştım,
Bu benim meleğim, nede güzel demiştim,
Dünya da, beni koruyacak meleğim.

Nereden bilecektim, dünyanın, bu kadar kötü olduğunu,
Keşke, hep bebek kalabilseydim,
Bütün zorluklara, göğüs gererek, büyüttün beni,
Senin hakkın, ödenmez annem.

Ana okuluna, gidememiştim ben,
Benim içimde, hep uhde olarak kaldı,
Direk, ilkokuldan başlamıştım, okumaya,
Üniversiteye kadar, okuttunuz beni.

Seninle ve babamla, geçirdiğim,
Çocukluğumu, çok özlüyorum annem,
Teknolojiden, yoksunduk ama,
O günlerimiz, daha da güzelmiş annem.

Babam, hiç bir şeyde, gözümüzü bırakmadı,
Babam getirdi, sen yedirdin annem,
Senin hakkın, asla ama asla ödenmez,
Hakkını bana, helal et annem, melek yüzlü annem.


YAZAR: BARIŞ YEŞİLTAŞ
TARİH: 06.06.2024
SAAT: 14:30