Bu fani dünyada;
Köşk neye yarar?
Allah'ı zikretmeden;
Meşk neye yarar?
Herkes bir sevda peşine,
Düşmüş gidiyor;
ANA'yı sevmeden,
Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Selami Can
Rahmetli Annenizin mekanı Cennet ruhu şad olsun ..
Anne adına anne için ne yazılsa azdır ..
tabii ki hem anneler kaybettikleri evlatlarının gelemeyişine.. hem de evlatlar bu sene annenin yokluğuna alışması zordur acıdır ..
Bu sene en çok şehit vermiş analarımızı düşünüyorum ..da..
her sene.. ama her sene daha bir koyuyor..
onlar şimdi kınalı kuzularını beklerken onların kıyafetlerini koklarken avunmak için ..
neyse.. acımızı deşmiyelim ..ama en çok içimi acıtan
geçen sene var olup da bu sene anneler günün kutlu olsun diyemeyen evlatlarına yanan analar ..
Rabbim sabır dayanma gücü versin .. Onlar kabirleri başında topraklarını koklayıp öpecek ..
Analar melektir ..
MEVLAM GANİ GANİ RAHMET EYLESİN ANNENİZİ ANNEMİ VE TÜM KAYBEDİLMİŞ ANNELERİ..SAĞ OLANLAR İÇİN YAPILACAK ÇOK ŞEY VAR ASLINDA EVLATLAR KIYMETİNİ BİLMELİ ..KAYBEDİNCE ÇOK GEÇ OLUYOR HERŞEY
M
Ü
K
E
M
M
E
L
TEBRİKLER.
SELAM VE DUA İLE.
Üşüdüm Anne
Sen gittin gideli ruhum donuyor
Sensiz gecelerde üşüdüm anne
Düşüme hayalin gelip konuyor
Sensiz gecelerde üşüdüm anne
Bilirsin bu oğlun deli yatardı
Battaniye yorgan üstten atardı
Haziran ayında titreme sardı
Sensiz gecelerde üşüdüm anne
Yerini tutamaz senin elinin
Dünyalar iyisi tatlı gelinin
Cismini örtse de ah bu delinin
Sensiz gecelerde üşüdüm anne
Gerçekten geldi mi emr-i ilahi
Bizi bırakarak gittin mi sahi
Yemen çöllerinde yaşasam dahi
Sensiz gecelerde üşüdüm anne
Gittiğin kış ayı sanki de bıldır
Öksüz bıraktığın bu garip kuldur
Zaman geçip gitti tam otuz yıldır
Sensiz gecelerde üşüdüm anne
Yüreğimin koru bilirdim seni
Sensizlik buzları kaplıyor teni
Bilmiyorum sahi nedir nedeni
Sensiz gecelerde üşüdüm anne
Benim dünyamdınız bir babam bir sen
Ne olur onunla rüyama girsen
Topraktan kalkarak halimi görsen
Sensiz gecelerde üşüdüm anne
HİDDETÎ kendime kızar eserim
Sen gittin gideli bana küserim
Ağustos ayında buza keserim
Sensiz gecelerde üşüdüm anne
Fikret Oğuztürk
Selami beyi beşeri sevgilerin en güzeli anne sevgisini işlediği bu enfes şiiri için tebrik ediyorum. Yüreğin dert görmesin şair.
Bu fani dünyada;
köşk neye yarar?
Allah'ı zikretmeden;
meşk neye yarar?
herkes bir sevda peşine,
düşmüş gidiyor;
ANA'yı sevmeden,
aşk neye yarar.
benim aşkım sensin anam,
elin değse iyi olur yaram,
sensiz yaşamak bile haram,
anam,anam,melek anam..
Mükemmel bir anne şiiri, o güzel yüreğinize sağlık hocam, rahmetli anneniz için muhteşem bir şiir yazmışsınız, toprağı bol, mekanı cennet olsun.
Tam puan. Selam ve Saygılarımla.- Berkay Kur.
Annelere na yazılsa az gelir.
Çok içten samimi bir şiir olmuş.
Anne gibi yâr olmaz
Onun gibi dost bulunmaz.
Kutlar saygılar sunarım.
*****Melek anam,
Bu fani dünyada;
köşk neye yarar?
Allah'ı zikretmeden;
meşk neye yarar?
herkes bir sevda peşine,
düşmüş gidiyor;
ANA'yı sevmeden,
aşk neye yarar.
benim aşkım sensin anam,
elin değse iyi olur yaram,
sensiz yaşamak bile haram,
anam,anam,melek anam..
Elazığlı-Selami Tıraşlar
AKICI VE DUYGU YÜKLÜ ÇALIŞMANIZI BEĞENEREK OKUDUM...KUTLARIM ANNE SEVGİSİYLE DOLU OLAN YÜREĞİNİZİ......SEVGİYLE KALIN...SAYGILARIMLA...İBRAHİM YILMAZ.
-----
SEN ANNE
adem ile havvadan başlayan
kutlu insanlık tarihinde
ilk nefesimizden son nefesimize kadar
senin varlığının şerefi var anne.
beşeriyeti yeryüzünde yoktan var eden
hak yolunda bizi meleklerden üstün tutan
varlığımızı şerefli kılan her sebebinde
rabbimin yeryüzünde sen hikmetisin anne.
yaratıcım kusursuz planlamış seni
hç bir canlıda göremem senin eşin ve benzerini
deryalar bir avuç sudur senin gözlerinde
senin kutsiyetinin üzerine mükemmellik tanımam anne.
varlığın yeter beşeriyetin saygınlığına
alemlerin efendisini bahşeden sen amine
sen olmasan bizler gömülürüz uzayın karanlığına
insanlığı üstün kılan değerlerin şifresi sendedir anne.
senin yüreğin dağlar kadar yüce ve gamlıdır
bizi kuşatan sevgin okyanuslar kadar engindir
senin gönül dağlarından billur ırmaklar akar bize
dertlerimizin devası senin göz yaşında saklıdır anne.
bebektik,ağladık,acıktık,büyüdük ve güldük
hayatımızın her deminde sen varsın ancak
sen varsın çiçek çiçek açan gönül bahçemizde
sen evimizin direği ve gönüller sulatanısın anne.
senin göz pınarlarından akar yeryüzünün bütün ırmakları
duru gölleri doldurur senin merhamet yağmurları
sen yanan yürekleri ayırdetmeden sularsın şefkatinle
gönlün mümbit ovalar kadar bereketlidir senin anne.
ya geceler boyu uykusuz yavrum diye çırpınışların
gecenin karanlığını aydınlatır nurlu bakışların
sen insanlığın evrensel bir değerisin yeryüzünde
senin fedakarlığın sevdamızın mayasında yaşar anne.
sensin bana aşkı ve şefkati öğreten
sensin bana merhamet denizinde sevmeyi öğreten
senin kalbinin sıcaklığı var ruhumuzun derinliklerinde
insanlık barışının sırları senin kalbinde saklıdır anne.
sen bir karıncayı bile incitme derdin hani
ben bilmezdim kuşları ve insanları katletmeyi
insanlık şimdi neden savaşlar ve acılar içinde
bana bunları sonradan öğrettiler anne.
fabrika tezgahlarında alın terin
hastane odalarında şıfalı ellerin
okul sıralarında çicek diken gözlerin
tütün tarlalarında zifirli ellerin
evimizin neşesi,dirliği sensin bizim
sen hakkıını helal etmezsen bize
biz cennete giremeyiz anne.
geceleri önünde saygıyla eğilir yıldızlar
gündüzleri güneş kamaşır senin ihtişamından
senin bu dünyada değerini anlatamaz bu satırlar
ay güneşe aşık biz senin mahur gözlerine
sen bizim gündüzleri baygın hayatı dirilten
solmaz ebedi güneşimizsin anne.
rahme ve topraga düştüğümüz anlar arasında
ezelden ebede akan hayat yolculuğumuzda
sabilerin anne anne diye aradığı mahşer gününde
sen bizim inacımızın en kutsal değerisin anne
mart-2007 akçay
İbrahim Yılmaz
Anam anam can anam sana sözlerim her derdim anam ; Yüreğinizde ki Ana sevdası yüzrğimizde ki ana sevdası hiç bitmesin öpülesi elleri analarımız .Allahtan rahmet dilerim anneniz için yazılan yürek sesiniz dinmesin Selami bey Ruhu şad olsun ....Analar ne yiğitler doğurmuştur bu vatan için...
WNNWLWRİMİZİ SEVGİYLE YADEDEN VE SEVGİYLE HATIRLAYAN GÜZEL BİR ŞİİR YÜRĞİNİZİ KUTLUYORUM SAYGILARIMLA
Annenize rahmet olsun , sizin de yüreğinize sağlıklar dolsun sevgili Selami Tıraşlar..
Bu şiir ile ilgili 55 tane yorum bulunmakta