Kayboluyordu ruhum
Akıp gidiyordu karanlıklara yavaşça
Tutmuyordu kimse ruhumun ellerinden
Ölüm arzusu dinmiyordu ne yapsam
En mutlu olduğum anda bile
Fısıldamaya başlıyordu beynimin içinde
Susturamıyordum, çağırıyordu
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta