Meleğim Nurum Şiiri - Hakan Kursun

Bir deli rüzgar gibi şu zavallı kalbimde essen
Biliyorum hak etmiyorum, zavallıyım ama azcık sevsen,
Kanatlarını açıp kucak dolusu mutlulukla gelsen
Ve sevsen doya, doya yine hep sevsen.

İçimde bir şeyler kıpırdadı mutluyum bu gün ben,
Yaşamak istiyorum, hayatı gerçekten gönülden,
Korkmuyorum, utanmıyorum artık o sözcükten
Ve isyan edercesine seni seviyorum demekten

Geliyor bak uzaktan endamına kurban olduğum sen
Sanki hayal perdelerini yırtarcasına delirdim ben
Özlemek bu olsa gerek ben gittim bu bedenden
Ellerimden bir tut ne olur vazgeçsin kalbim benden

Dindir gözlerdeki yaşları sev, sev beni gönülden
Ayrılmayalım bir ömür bırakma ne olur tut elimden
Seviyorum, vazgeçmedim, vazgeçmeyeceğim senden
Aydınlat bu kara geceyi bırak öpeyim mavi gözlerinden

Bir nursun kamaştırıyorsun etrafını inan gerçekten
Meleksin, iyiliksin herkes o kadar çok seviyor ki içten
Işıksız gecelere ışıksın, korkuları, üzüntüleri tüketen
O kadar cansın ki usanmadan veriyorsun kendinden

Bir ben sevsem, biliyorum o kadar çok seviliyorsun ki sen
Kıskanıyorum seni kızma bana, seni benden çok sevenden
Arkadaşsın, dostsun, çocuksun, sevgilisin gerçekten
Rabbimin güzel ışığısın, nurun hep parlasın hiç sönmeden.