Hani doğduğumda ilk gördüğüm
Kokusunu ilk duyduğum kadın...
Ak sütüyle karnımı doyurduğum,
Şevkatli kollarında uyuduğum,
Uyandığımda yine ilk gördüğüm kadın.
Meleğim diyorum ben ona! ...
İlk adımlarımı atmaya başladığımda
Öyle çok heyecanlıydık ki ikimizde
Sanki kolum kanadım olmuştu bana.
Oysa ilk konuşmaya başladığımda,
Anne diyememiş miydim ne olsun
Meleğim diyordum ya ben ona! .
Nasıl unuturum okula ilk başladığım günü! .
Okula gidinceye kadar hiç elimi bırakmamıştı.
Ne kadar güvende hissediyordum yanımdayken
Nasılda kaçıp gelmiştim ondan ayrılınca okuldan
Yine alıp götürmüştü de o gün benimle kalmıştı.
Meleğim diyordum yine ben ona! .
Artık Okula kendi başıma gidebiliyordum,
Hep temiz gitmemi isterdi okula...
O zamanlar elinde yıkardı çaşırlarımı
Yine öpülesi elleriyle ütülerdi de.....
Onun kokusu hiç eksik olmazdı üzerimden.
Meleğim diyordum hala ben ona! .
Her ne zaman hastalansam üzerime titrer,
Canımı sıkan bir şey olsa hemen anlardı.
Geceleri delimi yatardım ne?
O hiç uyumazdı sanki ne zaman üstümü açsam örter;
Birde öpücük kondurur kokulusundan yanağıma...
Onun kanatları hep üstümdeydi...
Meleğim diyordum ben ona! .
Hep iyi bir insan olmamı isterdi.
Yüreğinden sevgiyi şevkati eksik etmezdi.
Büyümüştüm artık ilk hayran olduğum kadındı
Çünkü o gerçekten benim için bir melekti...
Zaten meleğim diyordum ben ona! .
Yıllar ne çabuk geçti ki bilmem
Vatan borcuna gelmişti sıra...
Avuçlarıma kına yakarken ağlamasını hiç unutmam.
Neden ağladığını sormuştum da! .
Oğul bizde adettir; üç şeye kına yakarız
Gelin olan kızlarımızın eline yakarız;
Evine,eşine çocuklarına kurban olsun diye,
Kurbanlık koçlara kına yakarız;
Allah'a kurban olsun diye,
Bir de askere gönderdiğimiz evlatlarımıza kına yakarız;
Vatanına kurban olsun diye....
Demişti de bende ona sarılıp gözyaşlarımı tutamamıştım.
Üzüntümden değil ha gururumdan! .
Meleğim diyordum yine ben ona! .
Vatan borcuya çabuk geçmişti günler
Döndüğümde yine ilk ona sarılmıştım.
Sevincinden olacak yine ağlamıştı...
Boşuna dememişlerdi;
Ağlarsa anam ağlar gerisi yalan ağlar,diye
Sevincime de üzüntüme de hep o ağlardı.
Meleğim diyordum ki ben ona! .
En büyük hayali evlenip yuva kurmamdı.
Evleneceğin kızı önce ben beğeneceğim derdi.
Dediği gibide oldu onun beğendiği kızla evlendim.
En büyük hediye dediği iki de torun verdim ona.
Bitmediki ona olan borcum,bitmeyecekte....
Çünkü o benim bir tanem annem! .
Hep meleğim diyeceğim ben ona!
(Aydın-11.11.07)
Güven BiçerKayıt Tarihi : 11.11.2007 12:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bütün anneler melektir,onların ayaklarının altı cennettir.
![Güven Biçer](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/11/11/melegim-diyorum-ben-ona.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)