Meleğim Şiiri - Garip Teymur

Merhaba dünyanın tüm insanları
Merhaba sevmeye hasret toprak kokuları
Ve merhaba sana MELEĞİM

Sen siyasiden hüküm giymiş bir
Mahkumun düşlerinde yaşıyorsun
Kimi zaman yitirilip yeniden yaratılıyorsun
Kimi zaman yaratılmadan yitiriliyorsun
Para babalarının kol gezdiği koridorlarda
Kim bilir sen hangi masada
Hangi ensesi kalına
Bir duble viskiyle
Yutuluyorsun...

MELEĞİM kimi zaman
Kısıtlıdır imkansızlıklar
Yüreğin kısıtlıdır bana
Mühürlemişlerdir oraya bilirim
Ki ben daha neler bilirim
Ama gel gör ki prangada ellerim...
Benim ellerim bildiriler asardı gece yarıları
Siren sesleri arasında
Ve polis copları inerken bir bir
Çıplak bedenlerimize
Ülkemde herkes derin bir uykudaydı
Bedenime inen her darbede
Ben seni korudum..
İşkence saatleri bitmek bilmedi.
Onlar vurdukça biz yüzlerine tükürdük

MELEĞİM ben hep seni aradım
Parmaklıkların ve demir kapıların artlarında
O parmaklıklar arasında ben...
O parmaklıklar arasında bilmem kaç yaralı yürek
Aynı deli heyecan
Aynı bıçaklanmış ses
Teninin içimdeki kokusu aynı
Aynı şarkılar bağlanmıştır dillerimize
Aynı aşkı yaşadık delice
Ve hala da hapis yatıyor gözlerim gözlerinde

Beni öldürmezsen MELEĞİM
İnan sıradakiler öldürür...
Özgürlüğümüzü yargılayan yargıçlar...
Sigaralar...
Sonbaharlar...
-dır.
Ne kadar uzak desem de
En yakın ölüm banadır.

22.07.2003