Meleğim Şiiri - Ozan İlbey

Meleğim
Gökyüzünden dökülen damla damla yağmurlar,
Bir melek süzüldü gözyaşlarıma,
Dualarımda en büyük hediye sendin bana,
En derin gecelerimin sessiz duası…
Sokaklar yıkanır, ben ağladıkça,
Adımlarının değdiği toprağa
Birer birer nur yağdı,
Filizlendi çiçekler seninle,
Bense bir başıma,
Boğuştum dalgalarla,
Gemiler limanda beklerken sessizce,
Tıpkı içimde bekleyen fırtınalar gibi.
Her gün seni düşledim, her an seni,
Aynalara fısıldadım saatlerce,
Bir seni anlattım, bir de eşsiz güzelliğini.
Sonsuz bir masalı anlattım kendi kendime,
Öten bülbül gibi sordum güllerime,
“Solacağız” dediler, “bir gün gelir, hepimiz solarız.”
Ama ben bekledim seni,
Sessizce, yapayalnız evimde,
Kolların bana dokunsun diye,
Kalbim huzura ersin diye…
Yorgun düştüm her gece,
Adını yıldızlara işledim,
Her heceyle yücelttim seni.
Bin parçaya böldüm anılarımızı,
Cam kırıkları gibi dağıldılar,
Sonbaharın dökülen yaprakları gibi.
Hepsi birer birer soldu,
Tıpkı sensiz geçen zaman gibi,
Bir rüzgâr esti içimde,
Hüzünle doldurdu kalbimi,
Yapayalnız bir ömrün ortasında.
Sen, göçüp gittin bu dünyadan,
Bir başına kaldım,
Ama şikayetim yok ne Rabbimden ne de başka kimseden.
Her sabah, sensizliğe “günaydın” demek zor,
Ama seni her gün daha derinden seviyorum.
Her geçen an, her saniye,
Kalbimde seninle büyüyor sevdam.
İlk günkünden bile daha derin.
Günler geçtikçe, her dakika,
Adın içimde yankılanıyor.
Hıçkırıklara boğulsam da,
Kanlı gözyaşları döksem de bil ki,
Akıp giden yarınlarımda tek umudum sensin.
Bir tek dileğim var derler,
Benim dileğim, sen mutlu ol, meleğim.
Bir gün, ben de yanına geleceğim.
Bekle beni, ilk yağmur damlasında,
Bekle beni, o güzel gözlerinin ışığında.
Seni her zaman seveceğim,
Bu dünyada da, ötesinde de,
Sakın bunu unutma.