Meleğim Şiiri - Mehmet Ali Demirel

Süzülüyorsun gözlerimden,bir pınar gibi
Gel geceme mehtap ol,gitme meleğim
Yanlızlık alır beni,bedende,dertler türetir
Bu sözlerimi yaban’a, atma meleğim

Yüreğim sana deryadır, kal kalabildiğince
İçimi bir aşk duygusu sarar, inceden ince
Herşey tersyüz olur,yıkılırım,sen gidince
Sözlerime yürek ver dur, etme meleğim

Ruhum sende yeşerir gönül kalkar şah’a
Bedenimde güneşim ol cemalini çevir mah’a
Bu gidişini bilirim ben,beni bırakmaz sabah’a
Gözlerime bir bakıver, susma meleğim

Gitsen gelirim seninle, istemsende mahşere
Sensiz kaç bin defa yıkıldım, kaç bin kere
Bu baş eğik kalmasın,sensiz,bakmasın yere
Özümde sen saklısın, anla beni meleğim

Memoçilo 20,12,18 Berlin