Herkes gibi benim de bu hayatta,
Müstakil bir masalım var.
Anılarım, gözyaşlarım, kırgınlıklarım…
Hediye süsü verilmiş mutluluklarım.
Bir teşekkürüm de var,
Onu karşıma çıkaran yüce Rabb'ime.
Yarattığı gözler beni benden alıyor gibi,
Kalbime hükmetmiş de, olmuş aşkının esiri,
Hele bir de gülüşü var, sanki ölüyorum gibi.
Ellerin ellerimden, gözlerin gözlerimden
Hiç ayrılmasın, meleğim…
Umurunda olmasın kimseler,
Hiç düşünme ‘’El alem ne der.’’
Elini koy kalbine beni hisset
Ve gülümse yeter…
Meleğim…
Elini koy kalbine, çünkü; ben oradayım…
Kayıt Tarihi : 25.12.2014 18:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Eren Aydoğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/12/25/melegim-145.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!