...Meleğim... Şiiri - Perihan İder

Kimsesizliğimle yazıyorum sana
Tutsak kalmış bir esir gibiyim
Parmaklıklar ardında…
Seni görmüyorum artık,duymuyorum
Nefesim tükenmiş sana…

Farkında değilim artık yüzümdeki çizgilerin derinliğinin
Gülüp geçiyorum ardıma bıraktığım acılara
Tükeniyorum gün ve gün
Beni tutan ne onuda bilmiyorum

Her gün kırılan kalbimi topluyorum
Her topladığımda canım biraz daha acıyor
Yüreğime bir kat daha çaresizlik yazılıyor
Yüzüm düşüyor her defasında….

Bitti diyorum, son diyorum…
Ama yalnızlığım hiç bitmiyor
Kayboluyorum düşlerimde
Kendi kurduğum hayallerle
……………
Neye yarar …
Her hayalin sonu aynı yerdeyim
Aynı soğuk bakışlardayımm

Beni tutan ne dedimya
Biliyorum meleğim sensin
Ama senin varlığında yetmiyor artık
Harap olan duygularımı ayakta tutmaya
Dayanamıyor yorgun kalbim
Bu anlamsız çileye….
Sonu gelmeyen sonlara….
Affet meleğim
Yüreğim artık git diyor……
Kalbim sende kalsada…