Bir kumar misali oynadık hayatı..
Damla verip okyanus bekledik hep. Kimi zaman okyanusu beklerken damlalarda boğulduk.
Şükretmek varken, nefsimize istek üstüne istek doğurduk.
Yetinmek nedir bilemedik, her gün küçük telaşları yoğurduk.
Doyurmayı unutup özümüzü, gözümüzün tokluğuna dikdik gözümüzü.
Şükür söylemek yerine olmayanlara harcadık sözümüzü.
Asıl uykuda olup uyanık olduğunu sanana yanarım
Karanlıkta boğulurken gafleti yutup, güneşi anana yanarım
Uzansa evreni kucaklayacakmış edasınsa iken kollarının boyuna bakmayana yanarım
Ön yargıyı üstünlük bilen gönlü sargıda insana yanarım
Gönlü kör iken gözüne kanana yanarım
Her ruh yarasına deva bir 'sevgi' merhemini tanırım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!