Melce ' Şiiri - Orhan Yamak

                           MELCE'
Mavi bir denizdir ki ruhun sükun ülkesi 
Sahillerine yaklaşan yalnız akşam yürüyüşlerimi  Dizlerime kadar ıslatarak dalgaların vurur
Gün batınca ayın şavkı ve yakamozlar
Sadece rüzgarla gelir sesin su gibisindir 
Karanlık kumsal boyunca kimselere, dahi sana ihtiyaç kalmaz içimde sürursundur yüzümde buruk  bir tebessüm
Düşerim birden tutamam kendimi derinliklerine Arınır ruhum enginliklerinde.
Oysa ben denizlerden irkilirdim sadece hayalinle sevdim.
Zaten balıkçı da değilim...
Sahil kentleri cürümkardır
Kimilerini boğar kimilerini soyarlar benliklerinden Geceleri aya yıldızılara bakar berrak rütubetsiz  Küfsüzdür nettir merttir puslu değildir iklimlerim Bozkırın gözleridir benim gözlerim
Denizin değil göğün maviliklerini bilirim 
O yüzden Yalındır her şeyim soğum sıcağım...
Topraktan ağaçtan taştandır evim ocağım.   Secde yerleridir barugah saklandığım  kucağım
Sen tanırsın  aynı topraktan  yoğrulmuştun  
Bilenim yalnızlığıma değer ellerin ve kıyama çağıran  efsunkar gözlerin.
                                                          O. YAMAK