Melankoni Şiiri - Sefa Adıgüzel

Soğuk bir gece vakti seni duşünmek artık bu bedeni ısıtmıyor.
Karanlıklar artık seninle aydınlanmıyor.
Kurak topraklar artık yağmuru bekler gibi seni beklemiyor.
Ey katerina,bu koşkoca şehri nasıl yıktın,nasıl harabeye çevirdin kim bilir.

Gözümden artık yaş gelmiyor
Gözlerim artık uzaklara dalmıyor
Kuşların ötüşü bir şeyler hatırlatmıyor
Sesizce mumun bitişini izliyorum, sonu karanlık olan bir gelecek de olsa artık.

Git,git gelme artık
Ben karanlıkta kalan bir gölgeyim
Çokluklar içinde yalnız kalan bir divaneyim
Git,git artık seni bir daha görmemeliyim