ATIŞMALAR-I
***Bozkırın deltasında yokluklara göğüs gelen bir öğretmenin
sözcüklerin çadırına sığınarak,yamalı sevdasıyla
yitikliğini,depreşimlerini kusmasının şiiridir bu...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Tek nefeste okudum.Şiirinizin akıcılığı bir yana beni en çok etkileyen "sarsılsın yeryüzüm"dizesi.Ben varım olacak olan herşeye duruşu.En sevdiğim...!
ji ber kû ez diçûm penaberiya çavan;û derdibû roniyê dilê zarokan...rondikan dişûşt riyên bi goran hatibû nexişandin û ez êdî girtî bûm di zimanê xwe de biyan....
meral bozokalfa, kırbaçlıyorsunuz adeta kalemiz, hükm ediyorsunuz beyaz sayfalara bir esir misali her dediğinizi yapıyorlar. varsıldır varlığınız benliğiniz. yüreğinizden taşıp dilinizden dökülenler asi bir varsıllığın göstergesi.
tebrik ediyor saygılarımı sunuyorum. devamını göemek ümidiyle.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta