Ey hayat! Suçlusun,
bana bir gençlik borçlusun,
çocuktum yürüdüm paslı bir giyotin gibi olan daracık sokaklarında,
uçurumlar biriktirdim korkularımla
uçuk dudaklarımla,
umarsız bir gece, karanlıkta kalıp
platonik duygular beslerken güne
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta