Tutsağım,varoşum,ıssızım sana yeni bir sen daha doğarken, ağırmadan tan.kelimelerim daralıyor soluk soluğa haykırıyorum seviyorumm riyakar geceler el ederken sensizliğe seni görüyorum her zerrede Eşşiz kokun sarmış,lavantalar gıybetinde seni soruyor her geçen gün, akrep,yelkovan senin sohbetinde hayal kırıklıklarım,canı boğazında dolaşan düşler sen oluveriyor toprağa düşen her damlada ve bulut bulut tepemde sen yağıyorsun usulca,hissizce kimsesizce
Okan KangalKayıt Tarihi : 19.9.2011 02:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Okan Kangal](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/09/19/melankolim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!