1981... miadı ne kadardır bilinmez...
nalları çatlamışken yorgun atların
açlıktan, kılıçlarını kemirirken askerler
yarıda bırakmadım seni kuşatma seferini.
melankolik bir adam nasıl yönetir ki bir ülkeyi
tahtıma adını oklarla kazıdığım için
lalesiz bir isyanla devrilebilir krallığım
bütün mendillerimi önüne bırakıyorum.
yazgımsın benim, Viyanamsın, bana kapılarını aç.
Kayıt Tarihi : 24.9.2007 06:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Daha düşüncelerini bile zaptedemezken?
Veya nasıl bir kuşatmaya girer?
Kendi kendini kuşatmışken
Macide ÖZCAN
Tebrik buketi bırakıyor ve bu şiirin önünde saygı ile eğiliyorum.
saygılarımla
ipek topyan
TÜM YORUMLAR (4)