Melankolik Haykırışlarım

Aşkın kucağından kalan bir hatıra
Ya da ilk gün gibi zehirli heyecan
Saatin “tik-tak”ları gibi uyumlu ama,
Beni mahveden,
Çıngıraklı kalp atışlarım.

Sıvası dökülmüş hayat duvarının
Yok oluşun çaresizliğine bürünmüş
Mutluluk kredisi kadar değil ama,
Beni mahveder,
Mekanik, ölümlü adımlarım.

Doğrusal hayallerimle boğuşmak yine
Bir uyku orucuna başlamak belki
Sensizliğin yollarını gözlerdim ama,
Beni mest eden,
Melankolik haykırışlarım…
Pürsiyâh.