Melankolik Gözlükler Şiiri - İsacan Yelken

yaşamak ve ölmek
doğmak ve büyümek
sevmek ve sevilmekti
tüm mesele
yoksa
üç yüz altmış beş günün
üç yüz altmış beşinci
günüydü
anlamsızdı tüm pastalar
veya üflenen mumlar
dilenmeyen dilekler
dilemedikçe
absürttü tüm dilekler

şimdiyse sustum
konuşmadım
yıllar yılı ne çok susmuşum
günleri saymayı bıraktım
pazartesi-salı-cuma...
melankolik gözlüklerle
sana bakıyorum
lakin anlamıyorsun
ben ölüyorum
anlamın anlamı da sensin
halbuki anlamsızlığın da
anlamı sendin
üç yüz altmış beş günün
üç yüz altmış beşinci
günüydü