Melankolik gecenin ikinci yarısı,
Biraz yorgunum akşamdan, biraz üzgün,
Vakit ilerliyor durmadan,
Ben zamanı durduramıyorum.
Sokak sessizliğe bürünmüş,
Bir çocuk çöpü kurcalıyor,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Sessiz bir kavga… Vakit melankolinin son perdesini gösterirken… Yüreğinize sağlık İbrahim Bey… Kaleminiz daim olsun…
kimi geceler melankoliyi barındırıyor loş ışıklarında..
dizelere sevgiler...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta