Melankolik Şiiri - Aşk Aşkın Şehri Ordu

Sevdan bir zincirdi boynuma dolanan,
Fakat Sen, anahtarını alıp gittin.
Ve ben, bir köle misali, boşluğuna hapsoldum,
Yüreğimdeki prangaların ağırlığıyla.

Dudakların hatıramda kan kırmızısı,
Bir yudum şarap gibi, zehirli ve büyülü.
Ey yitip giden sevgili,
Bedenimi ateşiyle küllere çeviren!

Bir gün, bu melankolik sokaklarda buluşur muyuz?
Ya da yalnızca rüyalarımda mı varsın?
Bunu bilmeden, karanlığa yürürüm yine de,
Çünkü aşk, bazen yalnızca bir hayalin adıdır.
Aşk