Melankolik Şiiri - Veysel Çakır

....📚✍️MELANKOLİK ✍️📚....
Neye niyet neye kısmet maralım
Kolay değil gözlerimde yaş oldun
Canevinden benim gibi yaralım
Şimdilerde yüreğimde taş oldun!

Bilir misin sensiz geçti kaç mevsim
Yalnızlığa olunur mu hiç teslim
Nerede o öldürücü tebessüm
Ayrılığa koşup gittin eş oldun!

İniyorken güneş gibi üstüme
Bir kış düştü benizime betime
Gizlenirsin daha sonra öteme
Öne düşüp kalkamayan baş oldun...

İliğime iner derin acılar
İçerimi kesip biçer sancılar
Halim sorar yedi kat yabancılar
Damağımdan çıkıp düşen diş oldun...

Yokluyorum yerinde mi aklımı
Orta yere döküverdim saklımı
Çiçeğime hasret koydun dalımı
Bahar derken apansızın kış oldun

Yanımdaydın elimdeydin kolumda
İşte burda şuracıkta solumda
Gönülevim sarayımda yalımda
Kanat açık varıp giden kuş oldun

Hicran denen kordan öte yarayı
Kaldırmıyor daha gönül sarayı
Ne yapayım malı mülkü parayı
Sahi iken melankolik düş oldun

12/05/2021 Veysel ÇAKIR