Beni en güzel günümde
Sebepsiz bir keder alır.
Bütün ömrümün beynimde
Acı bir tortusu kalır.
Anlıyamam kederimi,
Bir ateş yakar derimi,
İçim dar bulur yerimi,
Gönlüm dağlarda bunalır.
Ne kış, ne yazı isterim,
Ne bir dost yüzü isterim,
Hafif bir sızı isterim,
Ağrılar, sancılar gelir.
Yanıma düşer kollarım,
Görünmez olur yollarım,
En sevgili emellerim
Önüme ölü serilir...
Ne bir dost, ne bir sevgili,
Dünyadan uzak bir deli...
Beni sarar melankoli:
Kafamın içersi ölür.
Kayıt Tarihi : 31.10.2002 08:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sabahattin Ali](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/10/31/melankoli-8.jpg)
Dünyadan uzak bir deli...
Beni sarar melankoli:
Teşekkürler Sabahattin Ali, saygılar...
Bir ateş yakar derimi,
İçim dar bulur yerimi,
Gönlüm dağlarda bunalır. ...
yazan kalem ve yürek de hissetmiş ki kelimelere dökmüş..
TÜM YORUMLAR (6)