Melankoli Şiiri - Osman Coşkun

Elimde kalan son seni seviyorumdu sana söylediğim
Aşkın miadı doldu artık seviş yalnızlıkla, dikkat et kendine
Ab-ı hayat olsa da göz yaşların dokunamam, çekiliyor ellerin
Kaçıncı gidişin bu terk edilme rekorları kırdım kaç kez
Kendi rekorumu geliştiriyorum her defasında…hayırdır inşallah!

Hangi patavatsız uydurmuş unutmayı, aklımın firar zamanı
Şimdi paylaşalım seninle yaşananları, gözlerini bende bırak
Aklım sende kalabilir zaten yarısından çoğunda sen varsın
Çocuk parkındaki salıncakta sende kalabilir; ama, ayak izlerini
Beraber ıslandığımız yağmurları bana bırak bulutları valize koyabilirsin
Çay içtiğin fincandaki dudak izlerini elleme bir kez daha öpüşeceğim

Gözün kalbimde biliyorum, sendeydi zaten
Bırakırsın sanmıştım kırmışsın heba etmişsin
Kırılan kalbimde sende kalsın…
Yastıktaki çukuru aynadaki bakışını sol yanağımdaki öpüşünü
Geçen kavgamızda ısırdığın sol omzumdaki morluk bende kalabilir mi?

Gidiyorsun!
İhanetini al önce koy çantana
Sonra; dilinle söylediğin seni seviyorumları al
Kalbinle söylediklerini bırak…
Yalanlarını unutma yeni sevgilerde lazım olur, bol kullanışlı yalanlar zira
Kaybetmeye dair korkularım vardı onları al giderken, kaybettim işte

Şarap şişesindeki kayboluşlarımız
Sokak ortasında ilanı aşk makamındaki şarkılar
Gecenin bir yarısı “ ne oluyor “ diye meraklanan
Ve cama çıkan yaşlı teyzeye gir içeri be sen hiç aşık olmadın mı deyişlerimiz bende kalsın

El ele tutuşup yürüdüğümüz yollar
En önemlisi el ele kısmındaki elinin sıcaklığını bırak

Daha bitmedi paylaşma…
Sana hiç kıyamadığım yanlarım vardı onları alabilirsin
Geçtiğimiz on dört şubattan arta kalan bu aşkın son artığı güller masanın üstünde
Alabilirsin…

Ayın suya aksetmesi bende kalabilir mi?
Yıldızlar benim olsun mesela, suda kaydırıp yıldızları dilek tutacağım sana
Kurduğumuz hayaller sende kalsın gittiğin yerde kaldığımız yerden devam edersin

Senin anlayacağın biz artık ayrılıyoruz
Gittiğin yollar sende ihanetin bende kalsın
Şimdi kır kalemi bakışlarında sallandır
Ölürsem gözlerinde vermeliyim son nefesimi

Nereye gitsen yanındayım inatla
Arkanı her döndüğünde alnına değecek dudaklarım
Gidiyorsun; ama, benimle gelir misin?
Paylaşmaktan açılmıştı söz
hayatını paylaş benimle, gitme
ömrümü al senin olsun sende yaşamak istiyorum

Ab-ı hayat getir bana gözlerinden, sözlerini tutuştur yangına gebe gece…