Yine bir sara nöbetinde,
Melânkoli…
Kuşanmış bütün silahlarını, aşk;
Çalınmaz kapımda!
Sudan örme duvarlar gibi; parlak,
İnceden sızan bir ışık,
Gözümü alıyor;
Perdeleyin gökkuşağını…
Sükût; sırrın bahçesinde,
Gönülsüz ceset!
Patikalar geçse de üstünden,
Ah etmeyen!
Nice bir cevher ki;
Orda saklıydı…
Ve bir gün;
Kana dokundu!
Uzanan nehrin kıvrımlarında,
Şimdi; parmak izi dolaşır…
- damarlarımda -
Kayıt Tarihi : 28.10.2007 23:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necdet Durmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/10/28/melankoli-63.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!